Het is het einde van mijn vrije week en ik ben bijna vergeten hoe het is om aan het werk te zijn. Ofwel, de vakantie is goed gelukt. In eerste instantie was ik bang dat het niet zou lukken om afstand van het werk te nemen omdat ik het grootste deel van de tijd thuis zou blijven, maar mede doordat er iemand is die voor mijn patiënten zorgt is het goed gelukt.

De afgelopen week is het echt koud geweest. Er waren 5 dagen dat we de zon niet hebben gezien en dat het dus de hele dag mistig was, met bladeren die drupten van de mist. Gevolg is dan een kou die tot op het bot doordringt. Langzaamaan begonnen we allemaal meer en meer kleding te dragen, inclusief lang ondergoed en meerdere fleecetruien over elkaar. En dan denk je dat je naar een warm land bent verhuisd! Het lastigste is dat de huizen niet verwarmd zijn en dat het dus ook in huis niet opwarmt. Mijn appartement is zelfs zo ontworpen dat het extra koel is in de zomer, met als gevolg dat het nu nogal afkoelt. Ofwel, het wordt niet warmer in huis dan 16 graden. De afgelopen 3 dagen is het echter weer zonnig. Ik zit nu dan ook met mijn computer op schoot in de zon en geniet ervan echt warm te worden.

Hieronder een aantal kerstfoto's. We hebben op onze compound een kerk die officieel Luthers is, maar omdat er mensen van allerlei denominaties hier in het ziekenhuis werken wordt daar vrij los mee omgegaan.

Op kerstdag was er een feestelijke kerstdienst waarin de kinderen een lied zongen (foto), maar ook wij als buitenlanders kregen, naast de Santali's (een inheemse stam), een kans.

Na de kerkdienst was er voor iedereen, alle kerkleden, maar ook gasten, ziekenhuispatiënten en niet-christelijke stafleden, een rijstmaaltijd. De rest van de dag wordt dan besteedt in het opzoeken van christenen, die allerlei lekkers hebben gemaakt voor deze feestelijke dag.

Mijn huisgenoten en ik (zie foto met de kerstboom) hebben daarnaast op de 24e nog een klein feestje voor alle artsen gehouden en in de avond een feest voor alle buitenlanders zonder kinderen (17 mensen inclusief een aantal gasten!). Ofwel, net als in Nederland bestaat het vieren van kerst hier ook uit een hoop eten. Een groot verschil is wel dat zodra je een beetje bij het ziekenhuis, waar relatief veel christenen wonen en werken, vandaan komt kerstmis helemaal geen rol speelt. Voor mensen die geen christen zijn is kerstmis net zo'n koude dag als alle andere, het is alleen ook een officiële feestdag.

Komende week ga ik weer aan het werk. Ik zal jullie dan iets meer over mijn werk vertellen.

Voor nu de beste wensen voor 2013!