Vorige week heb ik met 2 andere buitenlandse vrouwen een wandeling naar Parbatipur gemaakt. LAMB Hospital is ongeveer 3 kilometer buiten het stadje en het is een wandeling van een uurtje om in het centrum te komen. We lopen dan direct langs het spoor en hebben dus geen last van het verkeer op de weg.

Het bezoek aan Parbatipur was bedoeld om stof voor kleren te kopen, maar vooral ook om een indruk te geven van de voetbalgekte in dit land. Bangladesh heeft zelf geen team in het WK voetbal en ook nog nooit gehad, maar dat kan de pret niet drukken. Ik heb me laten vertellen dat, toen TV wat algemener beschikbaar kwam in Bangladesh, vooral Brazilië en Argentinië het goed deden en de aanhang is min of meer gelijk verdeeld tussen die landen. Veel mensen zijn al sinds hun kindertijd fan van het ene of het andere land.

Hier een sfeerimpressie van de vlaggen boven een dorp:

En zo ziet het eruit in de stad. Deze foto is genomen op een hoek waar ook een groot scherm is ingericht om de wedstrijden te kijken. De oplettende kijker kan ook een Nederlandse vlag ontdekken....

De wedstrijden vinden hier midden in de nacht plaats. Ik heb voor de laatste twee wedstrijden van Nederland de wekker moeten zetten op kwart voor twee.

Het feit dat het Ramadan is, biedt hierbij een voordeel. Tijdens de Ramadan vasten moslims van zonsopgang tot zonsondergang. Daarnaast zijn er in de nacht ook nog tijden vastgelegd om te bidden. Mensen zijn dus al heel vroeg, of moet ik zeggen midden in de nacht, wakker. En ze hebben dus de kans om het voetbal te volgen.

De laatste twee foto's zijn foto's van de vernieuwing van de spoorlijn. In een groot deel van het land is er sprake van enkel spoor en moeten treinen dus op elkaar wachten om te kunnen passeren. Daarnaast heeft een deel van het land smalspoor en een deel breedspoor, wat inhoudt dat bepaalde treinstellen alleen bepaalde routes kunnen rijden. De lijn tussen Parbatipur en Dinajpur wordt op het ogenblik vernieuwd zodat er zowel brede als smalle treinstellen zullen kunnen rijden. Wij liepen langs het punt waar het nieuwe en het oude spoor samen komen. Zoals je ziet gaat hier ook de signalering door middel van handwerk. Op de tweede foto zie je het spoor dat naar de noodbrug zal gaan als de brug wordt vernieuwd.

Wat het werk betreft is het nu best rustig. In onze omgeving is ruim 70% van de mensen moslim en is dus aan het vasten. De meesten van deze mensen willen niet tijdens de vastenmaand naar het ziekenhuis komen en willen dus geen geplande chirurgie ondergaan. Hierdoor heb ik de tijd om wat onderwijs voor te bereiden en ook om een beetje lui te doen. Het is best heet en vochtig geweest de afgelopen weken en dat kost toch ook veel energie. Je weet dat het heet is als je een koude douche hebt genomen en tijdens het afdrogen alweer nat van het zweet bent.....