Dit wordt een weblog met veel fotos. Ruim een week geleden hebben we gevierd dat LAMB 40 jaar bestaat en het was een erg groot feest. Het was een feest dat anderhalve dag duurde en waarvoor de hele staf was uitgenodigd en daarnaast nog honderden officiële relaties.

Voor mij begon het feest met een rit naar het vliegveld. De directeur ziekenhuizen van het ministerie van volksgezondheid kwam en het protocol eiste dat ik als medisch directeur hem op het vliegveld kwam begroeten. Compleet met bos bloemen om te overhandigen (helaas heb ik daarvan geen foto’s :-)).

Donderdagmiddag was er een bijeenkomst met speeches, op de foto zie je mij aan het woord, en daarna was er gelegenheid voor herinneringen. Daarnaast werden een aantal medewerkers, die al meer dan 35 jaar voor het project werken, gehuldigd.

Donderdagochtend begon met een korte mars rond ons ziekenhuisterrein compleet met petjes voor iedereen….

Daarna ging het feest verder in de grote feesttent die voor de gelegenheid was opgebouwd. Alles wat je ziet is bamboe en lichte doeken.

Er waren veel speeches door allerlei officiële mensen, waarbij het ingewikkeld was om de volgorde van de sprekers in de gaten te houden. De minst belangrijke mensen moeten eerst spreken, opbouwend naar de meest belangrijke aan het einde. Het is niet acceptabel als na een belangrijk iemand weer een minder belangrijk iemand spreekt….

In verband met de nog steeds fragiele situatie wat veiligheid betreft hadden we tijdens het evenement politiebewaking. Gelukkig hebben zich geen incidenten voorgedaan. Over het geheel genomen lijkt het allemaal ook wel weer rustig te zijn. We maken ons steeds minder zorgen over onze veiligheid in het land.

Naast het officiële gedeelte met de speeches waren er allerlei stalletjes waar onderdelen van het project hun werk konden presenteren. Zoals je kunt zien hebben mensen enorm hun best op deze presentaties gedaan.

Het feest werd afgesloten door een cultureel programma met zang en dans. Hier is een groep kleine meisjes op hun beurt aan het wachten….

Over het geheel heerste vooral dankbaarheid. Wij geloven dat God een hand heeft gehad in het begin van het project en dat hij ons door de jaren heen verder heeft geholpen. We zijn dankbaar voor de vele levens die door de jaren heen zijn geraakt.

De dag na het feest: de stalletjes zijn afgebroken…

En nu gaan we terug naar het gewone leven. Het is minder koud dan in januari, patiënten komen weer meer naar het ziekenhui en de rijst wordt weer geplant in velden waarin het water wordt opgepompt. Ik schrijf binnenkort weer meer.