Gelukkig nieuwjaar!
Geschreven door Antje op 29 januari 2022 20:35
Gelukkig nieuw jaar toegewenst vanuit een ‘waterkoud’ Bangladesh. Helaas ben ik dit weblog al een paar weken aan het schrijven, maar omdat het nog januari is, vind ik dat de nieuwjaarswens nog steeds wel kan. Deze keer een hoop foto's, met weinig verhaal...
De laatste paar weken starten we met mist in de ochtenden die maar heel langzaam optrekt. Omdat we geen verwarming in de huizen hebben koelt het binnen elke dag een beetje verder af. Ik kan jullie uit ervaring vertellen dat 14 graden binnen geen aangename temperatuur is!
Aan de meer positieve kant: als het zonnetje tevoorschijn komt is het daar meteen lekker warm. En prachtige beelden in de vroege ochtend als de zon wel meteen tevoorschijn komt…
De rijst naast mijn huis is geoogst, deze vrouwen dragen grote balen met hooi naar hun huis.
Sinds enige tijd hebben we in het ziekenhuis een plek waar mensen met vragen over hoe hun medicijnen in te nemen terecht kunnen. Awal werkt al ruim 25 jaar bij ons en legt het elke keer weer geduldig uit.
Een patient die mij op weg naar de lunch met een vraag tegen houdt: mag ik een selfie met je nemen?
De zonnenpanelen, die onder de supervisie van mijn vader zijn geïnstalleerd, worden gepoetst.
In contrast met Nederland hebben we in Bangladesh zonder lockdown kerst en oud en nieuw kunnen vieren. Hier in LAMB gaat dat met diverse kerstvieringen: voor de staf, voor het ziekenhuis, met de buitenlanders en dan ook nog in de kerk.
De nieuwjaars- en kerst kerkdiensten werden buiten gehouden met (een beetje) afstand houden en mondkapjes op. Geen beperkingen op het aantal mensen…
Mijn kerst-sari.
De kerstlunch wordt bezorgd. Helaas heb ik geen foto's van het eten van de lunch…
Mijn nieuwjaars-sari.
Gezamelijke lunch op nieuwjaarsdag.
Kerstbijeenkomst met onze schoonmakers: elke keer als er bezoek komt krijgen we complimenten over hoe schoon ons ziekenhuis eruit ziet. Leuk om hen met mijn aanwezigheid waardering te tonen.
Deze groep jongens in onze kerk kreeg op 30 december te horen dat ze geslaagd waren voor hun examen aan het einde van klas 10. De meesten van hen hadden ook nog eens goede cijfers, waarmee ze betere kans maken om te worden toegelaten op een goede school voor de volgende 2 jaar opleiding. Daarom werd er aan het einde van de kerkdienst op 1 januari door hun ouders getrakteerd op ‘mishti’, hele zoete in suikersiroop gedompelde balletjes.
