Vorige keer schreef ik over de ramadan. Ruim een week geleden is deze afgelopen en hebben we hier het suikerfeest, hier Eid genoemd, gevierd. In het project kregen we alleen de dag van het feest zelf vrij en die viel op vrijdag, onze normale vrije dag. De meeste overheidsinstellingen sluiten echter voor 5 dagen, dus mensen hebben de kans om feest te vieren. Massaal wordt er gereisd om familieleden te bezoeken, meestal gaan mensen naar het dorp waar de familie vandaan komt en waar nog een oom of tante woont. Dit weekend is het weekend na Eid en waren er berichten van hele lange files (90km) richting Dhaka. Hierbij moet je bedenken dat het vooral om bussen gaat en geen privé auto's. Een soort zwarte zaterdag dus. Ter illustratie een foto uit de krant van vandaag:

En met de veerboot is niet veel beter:

We hebben een vreemd regenseizoen gehad. Het hoort vanaf midden juni goed te regenen. Dit jaar begonnen mensen ongeveer een maand geleden de velden te irrigeren omdat er te weinig regen was gevallen. Ongeveer 2 weken geleden begon het dan toch behoorlijk te regenen. Zelfs zo erg dat mensen zich nu zorgen beginnen te maken dat de rijst in de lager gelegen velden zou kunnen verdrinken. Het is ook nooit goedâ˜º

Om te illustreren wat het verschil is tussen het regenseizoen en de droge tijd hier twee foto's. Deze foto's zijn allebei vanuit ons keukenraam genomen. De bovenste foto is van deze week. Je ziet een stukje braak liggend terrein van het ziekenhuis; in de toekomst zullen hier huizen op gebouwd worden. Vlak achter de muur komt een trein langs en daarachter rijstvelden. De velden met veel water zijn nog maar net beplant, de velden die er groener uitzien hebben dezelfde hoeveelheid water, maar de rijstplantjes zijn inmiddels groter en groener.

Als contrast de foto hieronder. Deze is in maart genomen tijdens mijn verjaardagsfeest. Je ziet hoe droog het land toen was. Je ziet wel groene rijstvelden op de achtergrond, maar dat is niet door regen, maar door irrigatie.