Afgelopen dinsdag was het Eid, het suikerfeest dat het einde van de Ramadan betekent. In deze week heeft zo'n beetje heel Bangladesh heeft vrij en reist naar zijn voorvaderlijk dorp om dit met familie te vieren. In het ziekenhuis was de polikliniek 2 dagen gesloten om onze moslim stafleden de kans te geven om het feest ook te vieren. Zelf heb ik, op twee uitnodigingen om te komen lunchen na, niet zo heel veel van de feestelijkheden gemerkt.

Wel merk je over het geheel genomen dat mensen uitgelaten zijn en opgelucht dat het vasten voorbij is. Vasten kost een hoop energie en daar komt bij dat in de vastentijd er ook 's nachts gebeden wordt dus de mensen die de Ramadan serieus nemen hebben ook nog eens hele gebroken nachten. Als je dat met een baan moet combineren dat tikt het allemaal wel aan.

Het loopt nu tegen het einde van de regen tijd. Dat betekent dat de velden voor het grootste deel onder water staan en dat het grootste deel van de rijst is geplant. De rijst wordt meestal op een klein veldje gezaaid en als de plantjes groot genoeg zijn gegroeid uitgeplant in het veld. Hieronder twee foto's die vanaf mijn balkon zijn genomen. Je ziet een groep mannen die aan het planten zijn met een vangari (riksja met een platte achtergrond) op de weg vanaf Parbatipur. Het blijft mij verbazen hoe snel deze mannen kunnen planten. Dit veld was binnen een half uur vol geplant.

Tijdens de ramadan was het rustig in het ziekenhuis. Alles wat even kon wachten werd uitgesteld en ik heb dan ook heel weinig geplande chirurgie gedaan. Nu gaat het leven weer gewoon door. In de komende week heb ik een paar wat grotere ingrepen gepland. Onder ander een 10 jarig meisje met een grote niertumor. De boeken vertellen me dat die tumoren nogal makkelijk barsten en dat verslechtert de prognose, dus ik hoop dat het lukt om die nier er goed uit te krijgen. De familie van dit meisje is te arm om haar ergens anders te laten opereren, laat staan dat ze chemotherapie kunnen betalen als ze die nodig zou hebben, dus het komt allemaal aan op nette chirurgie.

Ik blijf dankbaar voor de jaren training die ik in Maastricht heb gehad nadat ik klaar was met mijn chirurgie opleiding. Ik weet niet of ik anders 'zomaar' een nier zou verwijderen....

Ik hoop dat jullie allemaal genieten van jullie zomervakantie!