Ik ben in Nederland en de personeelspicknick
Geschreven door Antje op 8 maart 2017 22:12
Sinds bijna 2 weken ben ik in Nederland. Ik zie uit naar bijna 4 maanden van bijpraten met familie en vrienden, diverse gelegenheden om over mijn werk in Bangladesh te praten en ook wat tijd voor vakantie.
Op de home pagina van deze website zullen we de data en locaties plaatsen waar ik iets zal vertellen over mijn werk. De meeste presentaties zullen tijdens kerkdiensten worden gehouden. Op 19 maart is er een middag bij mijn zus in Schoonrewoerd die minder formeel zal zijn en waarbij er gelegenheid is om vragen te stellen.
Tot mijn schrik zag ik dat mijn laatste blog bijna 3 maanden geleden was. Hoogste tijd om er nu nog een te schrijven voor ik word opgeslokt door het leven in Nederland.
Begin februari hadden we de personeelspicknick. ’s Morgens vroeg gingen we met 18 bussen op stap naar een soort pretpark. Hier kregen mensen de gelegenheid om het park te bekijken, selfies te nemen en goedkoop speelgoed te kopen.
Iedereen was op zijn best gekleed, voor vertrek werd bij sommigen nog de makeup bijgewerkt….
Zelf zat ik in het team dat hielp om de lunchpakketjes klaar te maken. ’s nachts was er al gekookt. Allereerst moest het vlees en de groente in zakjes worden gevuld.
Daarna werden de kartonnen doosjes met rijst, vlees, kippenbout, groente, en een plakje komkommer gevuld. Als laatste kwam er dan nog een dekseltje op. In totaal ruim 700 pakketjes….
Deze pakketjes werden binnen 10 minuten uitgedeeld en binnen 30 minuten was het eten weer op! Wel een gevoel van voldoening dat het eten op tijd klaar was. Zelf had ik door deze actie weinig tijd voor het pretpark en daar had ik niet zo’n spijt van. Toen ik nog even buiten kwam werd ik direct door wildvreemden aangeklampt die een selfie met mij wilden nemen. Dit kan behoorlijk vervelend zijn.
Ondertussen heb ik het leven in Bangladesh dus achter mij gelaten. Mijn taken als medisch directeur heb ik aan diverse mensen overgedragen. Helaas heb ik geen vervangende chirurg gevonden. Chirurgische patiënten zullen zolang worden doorverwezen naar andere ziekenhuizen of zullen moeten wachten tot ik weer terug ben. Ik hoop in ieder geval dat patiënten die bij mij bekend zijn niet in mijn afwezigheid in de problemen zullen komen.