In mijn vorige blog schreef ik dat het regenseizoen hier mooi aan de gang was. Op die dag heb ik onderstaande foto genomen van het planten van de rijst. Ik kon toen niet weten dat die dag het begin zou zijn van 2 dagen onafgebroken regen, waarin de regen die normaalgesproken gedurende de hele maand valt in die 2 dagen viel.
Aan het einde van die regen zag mijn uitzicht er zo uit:
Er stond ook water op ons terrein, maar de schade was beperkt. Op een aantal plekken dreigde het water de huizen in te komen, maar de regen stopte wat ons betreft net op tijd. Wel kwamen er bij een aantal mensen de slangen naar binnen!
In de directe omgeving van het ziekenhuis viel de schade mee. In de afgelopen 2 weken is het water voldoende gezakt dat de rijst weer geplant kan worden. Een deel van de net geplante rijst is dood gegaan, maar een deel heeft het ook overleefd. Mensen proberen nu in de velden waar de planten zijn overleden nieuwe planten bij te planten. Helaas zijn deze plantjes gezien de toegenomen vraag nu extra duur.
In de iets verdere omgeving van het ziekenhuis heeft de regen en het overstromen van rivieren meer schade opgeleverd. In onze provinciehoofdstad Dinajpur is een dijk doorgebroken en een deel van de stad is overstroomd. Ook is een deel van de spoordijk tussen ons stadje Parbatipur en Dinajpur weggespoeld met onderstaande gevolgen. De treinen die altijd duidelijk hoorbaar mijn slaapkamerraam passeren reden 2 weken niet. Tot mijn verbazing duurde het slechts 2 weken om de spoordijk weer te repareren, deze week begonnen de treinen weer te rijden.
Onderstaande wat foto’s uit het nieuws over de overstromingen. Op dit kaartje heb ik (met een rode ster) aangegeven waar wij zo ongeveer zijn in het gebied met de overstromingen:
Een bijkomend probleem in deze regio is dat traditioneel de huizen van leem gebouwd worden. Deze huizen kunnen er niet goed tegen om in het water te staan en vallen nu in elkaar (helaas heb ik daar geen foto’s van). Het zijn altijd de armeren die in de lager gelegen gebieden wonen en de slechtste huizen hebben en dus ook het hardste getroffen worden door de overstromingen.
Ons project is gevraagd om samen te werken met UNFPA (United Nations Populations Fund) in noodhulp. Dit is dus niet direct in onze omgeving, maar wel in het werkgebied van ons community health and development department. We hebben daar dus locale staf die kan helpen om te zorgen dat de hulp bij de mensen terecht komt die de hulp nodig hebben. De hulp zal bestaan uit voedselhulp, hulp met mobiele fornuizen en een aantal gezondheidsklinieken.
Deze week hadden we een avond om noodhulppakketjes te maken. Een pakketje met zeep, desinfectievloeistof en doeken. En daarnaast pakketten met rijst, linzen, olie en zout. Onderstaande foto’s zijn niet erg goed gelukt, maar tonen vrijwilligers die pakketjes maken. Dat zal in de komende weken nog een aantal keren gebeuren.
De gang waarin de tassen werden gevuld met rijst en linzen:
Kort samengevat ondervind ik zelf geen gevolgen meer van de overstroming, maar zijn deze in de iets verdere omgeving zeker nog merkbaar. Aan de andere kant maakt het land zich op voor het Islamitische offerfeest morgen. Overal worden runderen en geiten verkocht en klaar gemaakt voor het offeren morgen en bussen en treinen zijn overvol met reizigers die voor dit feest vanuit de steden naar hun dorpen gaan.
Wat betreft mijn werk: gisteren hadden we een bezoek van de Civil Surgeon, de hoogste autoriteit op gebied van gezondheid in ons district, met als doel ons te inspecteren voor onze ziekenhuislicentie. Wij hebben een nieuwe civil surgeon en hij was erg positief over wat hij zag, dus hopelijk krijgen we de licentie weer voor een jaar.
Hieronder is het filmpje te zien waaruit enkele screenshots zijn genomen.
