Mijn vorige weblog schreef ik over kerst- en bruiloftsvieringen. Terugkijkend was januari een erg rustige maand. Grotendeels kwam dit doordat we een erg koude winter achter de rug hebben. Thermo ondergoed, dik vest en alle andere lagen die ik kon bedenken waren geen overbodige luxe! Er waren een aantal dagen dat de temperatuur niet boven de 16 graden uitkwam. Als je geen verwarming in huis hebt dan is dat koud.

Als gevolg van de kou was het ook rustig in het ziekenhuis. Mensen komen niet voor geplande chirurgische ingrepen of voor problemen die kunnen wachten als het koud is. Doordat het rustiger was had ik meer tijd om aan administratie te besteden. Wel lekker dat dat een keer niet allemaal in de avonduren hoefde te gebeuren.

In de afgelopen dagen is het weer wat warmer aan het worden. Ik heb nog wel een vest aan, maar het lange ondergoed is niet meer nodig. Naar verwachting zal het dan ook wel weer drukker worden in het ziekenhuis.

Afgelopen week kreeg ik een bijzonder bezoek van Suruj, een jongen van nu 11 jaar oud, die 4 jaar geleden met ernstige brandwonden op zijn buik en zijn rechter arm en schouder bij ons kwam. Ik heb hem toen behandeld met huidtransplantaties met matig succes. Hij kreeg ondanks de transplantaties vergroeiingen van zijn schouder, elleboog en pols. Later dat jaar heb ik hem nog 2 keer geopereerd om die vergroeiingen te verhelpen. Deze week was er een familielid van hem bij ons opgenomen en bracht zijn moeder hem mee. Hij gaat naar school en heeft een vrijwel volledige functie van zijn arm en schouder. Ik vond het erg bemoedigend om hem te zien. Vooral ook omdat in de afgelopen week 2 patiëntes met ernstige brandwonden (rond 40%) zijn overleden. Frustrerend was vooral dat zij al 3 weken bij ons waren en nu aan de gevolgen van infectie overleden. Ik zal in de komende weken proberen uit te vinden hoe ik eerder met de huidtransplantaties kan beginnen om zo deze late infecties te voorkomen.

Deze maand zie ik uit naar bezoek. Mijn schoonzus komt met 2 vriendinnen een paar dagen langs en een week later mijn ouders voor 3 weken. Het is altijd bijzonder om iets van de manier waarop ik hier woon en werk te kunnen delen.